беймаалым босогосунда жашыруун
Ыйыктар атын шыбырап.
Мен билем: Биз жыйынга чогулуп,,
сиз ойлойсуз: Бул жерде сиз жалгыз эмессиз…
Мен сенин тынып, кулак
кээ бир кала берери Түшүндө…
кээ бир сүйүү жөнүндө…
жана, Христос! мен жөнүндө түш…
Бирок, дагы бир жолу айланып оозун,
Ал ыйлап үн жок Индияда…
Again атын шыбырап
Аябагандай Унутулган олуя.
Бардык арбак - бардык кайгы - баары жалган!
жер титирөөдөн, Мен дуба, жана SEPCA…
Ох, Эгерде канаттары vzmahnesh,
Сен түбөлүк учуп менен!..
Март 1902
