У гадзіны бязмоўя начнога
Трывогі адлятаюць прэч.
Забудзь падзеяй дня пустога
І акунуцца ў родную ноч.
маліся, каб восень асвяціла,
Як тую вясну, ваша зорка.
Тоска свабодна над магілай
вясны, якая прайшла без следу.
У гадзіны бязмоўя начнога
Трывогі адлятаюць прэч.
Забудзь падзеяй дня пустога
І акунуцца ў родную ноч.
маліся, каб восень асвяціла,
Як тую вясну, ваша зорка.
Тоска свабодна над магілай
вясны, якая прайшла без следу.
