Стомленым душах раптам здаецца,
Зірнуўшы на ўлонне мінулых дзён,
Што жыццё прыніжана смяецца
Над адбіткам іх ценяў;
Паглядзіць у тыя ўспаміны, –
І отшатнется, і замрэ,
Пачуўшы беднае желанье
Адкінуць жыцця мінулым гне…
Але тыя жаданні - ня жывыя,
І ранейшай шчырасці няма
там, дзе так глуха, непрыгожа
стлела жыццё, погаснул святло…
6 студзень 1900