Uzun un hatırlıyorum:
Gece pencereden dışarı yanan;
Onun ateşe hazır kol
Öğleden sonra parıltı küçük bir ışın.
Bütün hayat, gereksiz izzhitaya,
girişim, unižala, GLA;
ve orada, Bir hayalet artırma gibi,
gün kubbe işaretli;
Ve sık pencerenin altında
Yoldan geçenler çabuk adımlar;
Ve gri su birikintileri ayrılmaktadır
Yağmur çevreleri düşer Altında;
Ve sabah sürdü, Bu sürdü, Bu sürdü…
Ve boşta soruya yükünü;
Ve hiçbir şey çözüldü
Bahar yağmuru fırtınalı gözyaşları.
4 Mart 1908
