akşam bile gölge gitti,
Ay çok su üzerinde parlar.
Tüm sönük, tüm batıl
ruh ve kalp - her yerde…
Batıl arzusu yaratır,
Ve loş ve temiz her yerde
Kalbim mutluluk hisseder,
Soluk ay su glistens…
Birisi fısıldıyor, şan ve hayranlık duyulacaksa,
Ben nefesimi tuttum benim, -
Bu büyük bir ihtişam ile hissedilir,
Ama harika yaşamış…
Ve şimdi sadece, Akşam gölge olarak
cesaretle yatmak başlayın,
Orada batıl bir an için
İlham dolandırıldığı günler…
5 Ekim 1899
