Ոչ նույնիսկ ստվերային երեկոյան գնաց…

Ոչ նույնիսկ ստվերային երեկոյան գնաց,
Լուսինը էլ փայլում է ջրի.
բոլորը պղտոր, բոլորը սնահավատություն
Այն հոգին, եւ սիրտ - ամենուր…
Սնահավատությունը ստեղծում ցանկությունը,
Իսկ պղտոր ու մաքուր ամենուր
Իմ սիրտը զգում երանության,
Գունատ ամիս փայլում է ջրի…
մեկը շշնջում, երգում եւ հմայում,
Ես անցկացրել եմ իմ շունչը իմ, –
Այս զգացվում է մեծ շուքով,
Բայց ես զգացել մեծ…
Եւ այժմ միայն, քանի որ երեկոյան ստվերից
Սկիզբ համարձակորեն գնալ քնելու,
Այնտեղ մի պահ սնահավատ
Inspiration զրկանք չէք կրեր օր…

5 հոկտեմբեր 1899

Գնահատել:
( Դեռ ոչ մի վարկանիշ չկա )
Կիսվեք ձեր ընկերների հետ:
Ալեքսանդր Բլոկի
Ավելացնել մեկնաբանություն