Сёння ты на тройцы звонкай
ляціш, Багач, пірат, паэт,
І кожны, праходзячы ўбок,
Зайздросна паглядзіць ўслед…
Але жыццё - добрая дарога,
не да ладу, жудасна на душы:
Тут усякай бяздзейнай голи шмат
Застацца хоча ў барышы…
Фурман - калі б ён быў у паддзёўцы цёмнай
З пяром паўлінавым напаказ,
Калі б ён быў марай паэта сціплай, –
Ня ўпускай яго з вачэй…
Задремлешь - і цябе ў дрымоце
Ён вострым разрывалася клінком,
Іль на незаселенай павароце
Да вярсце прыкруціць поясам,
І ў гадзіну, калі зменіць воля,
Табе міргне здалёку
У кусце якая цямнее поля
Толькі бедны Свецік светлякі…
6 жнівень 1910
