Hijina Gundinga.
Z і т г у н д (за дзвярыма)
самотны, здзічэлы,
Звер з калматай галавой,
Я стукаюся рукой стомленай -
Дзвярэй хаціны открой!
Носяць паўночныя хвалі
Ад відна і да відна -
Носяць разам нашы чаўны.
Я паранены! адкрыты!
Н і г л і н еа
Хто ты, госць, начны парою
Той, Хто заклікае ў цішы?
Чорны Гундинг не са мною…
голас сябра… кліч душы!
Z і т г у н д
Я ў начным баі з ворагамі
Меч разбіў і кінуў шчыт!
У цёмным долі, пад скаламі
Конь змучаны ляжыць.
Я, ў начным баі стомлены,
Скінуў шчыт з магутных плячэй!
Чорны меч разбіў аб скалы!
«Вельзе! Вельзе! Дзе твой меч!»
(Свеціцца меч у ствале дрэва)
Н і г л і н еа
Разам з клікамі тваімі
загараюцца агні!
ты, пазваў Вельзе імя,
мілы падарожнік, адпачні!
(Otvoryaet вароты)
