У передзакатные гадзіны
Сярод дрэў векавых
Люблю няслушныя красы
Тваіх вачэй і слоў тваіх.
Бывай, ідзе начная цень,
ноч кароткая, як вясновы сон,
Але ведаю - заўтра новы дзень,
І новы для цябе закон.
не разводзяцца, не была здань ты лясной,
Але даўніна не ведала фей
З такой нявернасьцю вачэй,
З душой зменлівай такой!
