З. Гіпіусдля Гаарм, лясамі…За горадам у палях вясною паветра дыхае…для магілыЗа кароткі сон, што сягоння сніцца…За цёмнай далечай гарадской…за туманам, за лясамі…За пагоркам адзвінела пругкія латы…якія забыліся цябеЗаўтра ў змярканне сустрэнемся мы…Заўтра світання не чакай…Заўтра з першым промнем…Загадай і схавайся ў ноч…Загляжусь Ці я ў ноч на завіруху…Задебренные лесам стромы…Запальваліся вокны вузкіх пакояў…зайчыкзагаворзаключэнне спрэчкіЗаклён агнём і цемрайзапяе сон, заквітаюць колер…зарыва белае, жоўтае, чырвонае…Зачатае ў ноч, я ў ноч народжаны…навошта, навошта ў змрок небыцця…Зорка начная скацілася…Тут у сутоньні, а канцы зімы…Тут і тамТут ноч мёртвая. Словы мае дики…Тут памяць хвалі святой…Зямное сэрца стыне зноў…Зімовы вецер гуляе цернем…Зінаідзе Мікалаеўневедаю, бедная, цяжкі цяжар…Клічу цябе ў дыме пажару…залацістаю далінай…Залатых мая гарачая восень…Золотокудрый Анёл дня… 
