Мне сніліся вясёлыя думы,
мне снілася, што я не адзін…
Пад раніцу прачнуўся ад шуму
І трэска нясуцца крыг.
Я думаў пра якія спраўдзіліся цудзе…
А там, навастрыць сякеры,
Вясёлыя чырвоныя людзі,
смеючыся, разводзілі вогнішчы:
Смалілі цяжкія чаўны…
рака, спяваючы, несла
І сінія крыгі, і хвалі,
І тонкі абломак вёслы…
П'яная ад вясёлага шуму,
Душа небывалым поўная…
Са мною - вясновая дума,
Я ведаю, што Ты не адна…
11 сакавік 1903
