Mój klasztor, gdzie tęsknię beznadziejnie…

Mój klasztor, gdzie tęsknię beznadziejnie, –
Pod wpływem ciepła stopionego granitu pamięci.
I duszno. Mam ciemny ramach tego fałszywego ciepła.
Jestem w innym palącym skit…

Nie będzie spiekoty, ale ciepło z ziemi wiecznego.
Miska krwi stopienia mózgu dół,
I tracę umysł spokojnie i bez lęku,
co robi, gdzie ciało i krew zemdlał.

Gdzie nowy klasztor? Gdzie jest mój nowy klasztor?
Nie w niebie, gdzie śmiertelnie ciemność,
I na ziemi - i poszedł i zdrowe,
Gdzie można znaleźć wszystko, kiedy zwariować!..

17 Listopad 1900

Oceniać:
( Brak ocen )
Podziel się z przyjaciółmi:
Alexander Blok
Dodaj komentarz