Andrei Bely
Ben koştum ve tökezledi,
kanamaları, dövmek
buzlu, yukarı,
Yine kaçak dua.
Ve aniden soğuk patladı.
Önde şafak kızarma.
Birisi çalıyor, Biz çekiç cry
Sunak dikilen sütunlar.
korkutucu çizgi ufukta,
o yeryüzü aniden öldü Nerede,
Sana sanılan - ölüyor,
kanama, ben.
Eğer geri çekiliyor olduğunu mümkün mü?
Ben yalnız olmak mı?
ya öyle mi, ispytuya, kırpmak,
kanlı mendil varsa?
aman, Gördüm, berbat,
Kırmızı bir mendil alanları gördü…
Şafak mi onun kırmızı ağlama attı?
Ondan düşünürse patlamış?
Yani - sonsuz soğuk şafak,
Bu bana tatlı bir ipucu verdi…
Yani dağınık kırmızı altın,
kanlı mendil yayıldı.
Ateşten ruhun zincirlenmiş
Ve evrensel rüya ihanet.
Fahiş rüya heyecanlı -
Onun Adları Tahmin.
18 Ekim 1903
