Збег з гары і замер ў гушчары.
Вакол мільгаюць ліхтары…
Як б'ецца сэрца - злей і часцей!..
Мяне проищут да відна.
Агонь балотны ім невядомы.
Мае вочы - вочы савы.
Няхай бягуць за мною следам
Сярод заблытанай травы.
Маё балота іх зацягне,
Сомкнется каламутнае кольца,
І, перакулены, завітае
Мой белы прывід ім у твар.
21 ліпеня 1902
