Стаю на каралеўскім шляху.
глухая ноч, кругам агні, –
Няясна цепляцца яны,
А да раніцы трэба ўсё знайсці.
Ступлю наперад - насустрач змрок,
Ступлю таму - сляпая імгла.
А там - адна рыса светлая,
І на рысе - умоўны знак.
Але цяжкі шлях - шуміць вада,
чарнее лес, маўчаць поля…
Запаветная зямля -
недасяжная зорка…
Зорка - умоўны знак у шляху,
Але цьмяна цепляцца агні,
А за рысай - іншыя дні,
І да раніцы, да раніцы - усё знайсці!
15 жнівень 1901
