Ўстану я ў раніцу цьмянае,
Сонца ударыць у твар.
ці ты, сяброўка жаданая,
Усходы да мяне на ганак?
Насцеж вароты цяжкія!
Ветрам дыхнула ў акно!
Песні такія вясёлыя
Ня раздаваліся даўно!
З імі і ў раніцу цьмянае
Сонца і вецер у твар!
З імі сяброўка жаданая
Ўсходзіць да мяне на ганак!
3 Кастрычніка 1901
