Да ног пагарджанага куміра
Складаць боскія сны
І праслаўляць мясціна свету
У чаду забойства і вайны.
Ўтаропіў у змрок ночы хладный,
У ім бачыць праз агонь і святло, –
Вось доля дзіўны, бязлітасны
Ваша, Божай ласкай паэт!
Да ног пагарджанага куміра
Складаць боскія сны
І праслаўляць мясціна свету
У чаду забойства і вайны.
Ўтаропіў у змрок ночы хладный,
У ім бачыць праз агонь і святло, –
Вось доля дзіўны, бязлітасны
Ваша, Божай ласкай паэт!
