Смутак, пакуты, самае пекла -
Усё ў прыгажосць ён перамяніў.
Гамлет
Я ішоў у цемры да клопатаў і весялосці,
Уверсе зіхацеў нябачны свет духаў.
За думай ўслед лилися трэль за пошчакі
Напевы звонкія птушак салаўёў.
І раптам зорка начная ўпала,
І розум зноў ўкусіла змяя…
Я ішоў у цемры, і рэха паўтарала:
«Навошта дзіцё Афелія мая?»
2 жнівень 1898
Шахматава
