Яны ідуць - туманныя
З мігаценнем ў вачах.
На іх вопратку дзіўныя,
Вакол - смутак і страх.
нясуць абяцаньні,
Але крок іх мерна-ціхнуў,
жудасныя жадання
Калісьці былі ў іх.
Яны сэрца крывавага,
Іх слёзы запяклася.
Крывавы ток пакінулі
І паляцелі ў высь.
Цяпер ідуць туманныя,
Адзення іх белыя.
але дзівосныя, але дзіўныя,
выкананыя мглы.
23 чэрвень 1902
Напярэдадні Іванава дня
