Ніхто не паміраў. Ніхто не скончыў жыць.
Але ў звонкай цішыні блукалі і сыходзіліся.
вось набліжаюцца, плывуць… рысы вызначыліся…
Раптам адышлі - і іх не адрозніць.
Яны - непадалёк. Адна і тая ж нітка
Сувязь тут і там; толькі два шляхі адкрыліся:
Адзін - безбурно чакаць і юнацтва атруціць,
Другога - смуткаваць аб тым, што палымяна маліліся…
уважліва сачы. Разбі душы тайнік:
быць можа, там мільгане тваё ж паўтарэння…
Прызнаеш Ці яго, скептычны двайнік?
Там - у цёмнай глыбіні - такое ж Знемажэнню
Такіх жа жабракоў душ і пачварных тэл:
Гармоніі бязрадасны мяжа.
12 сакавік 1903
