Іду - і ўсё мімалётна.
Вечарэе - і газ запалілі.
Музыка вядзе беспаваротна,
Куды глядзяць вочы мае.
Яны глядзяць у падваротні,
Дзе катрыншчык ўздыхаў над ценем сваёй…
Не сустрэну Ці пярэваратня?
Не ўбачу Ці чырвонай сяброўкі маёй?
Гляджу і гляджу ўважліва,
Может быть, занадта ўпарта яшчэ…
І - раптам - ценем варажбовай -
Вольная панна ў вогненным плашчы!..
У вогненным! Выйдзі за паварот:
На вачах тваіх павязка ляжыць яшчэ…
І яна цябе кольцам неразлучным сцісне
У змяіным логвішча.
9 сакавік 1905
