Я кую мой меч каля парога.
Я зноў бясконца люблю.
Перад мною ўецца дарога.
Хто пройдзе - таго я заб'ю.
Толькі ты не прайдзі, мой вяшчальнік.
Ты ўчора прамільгнуў на гары.
Я баюся, не Цябе, а заходу.
Я - сьляпец на вечаровай світанку.
Будзь Ты Анёл - Цябе не даведаюся
І смяротнай сталлю заб'ю:
Я сёння напэўна чаю
Ўваскрэсення мёртвых у раі.
28 снежні 1903
