Адзін парыў - безуладнымі і ніцая,
Адна мара - празмернае слабая, –
І зноў ён - да болю пякучы,
Бяссільны сон раба.
Але ты густам волшéбство бед Вседневная
І сон другога - пракляты сон стагоддзяў.
У горане стараста душэўных
Квітнее захапленне багоў.
17 лістапада 1901
