Па горадзе бегаў чорны чалавек,
Гасіў ён ліхтарыкі, карабкаючыся на лесвіцу.
павольны, белы падыходзіў світанак,
Разам з чалавекам я падымаўся на лесвіцу.
там, дзе былі ціхія, мяккія цені -
Жоўтыя палоскі вячэрніх ліхтароў -
Ранішнія прыцемкі ляглі на прыступкі,
Забраліся ў фіранкі, у шчыліны дзвярэй.
брат, какой бледны горад на світанку!
Чорны чалавечак плача на двары
Красавік 1903
