Мы ішлі на Лідо у гадзіну світання
Пад сеткай тонкага дажджу.
ты адышла, не даўшы адказу,
А я заснуў, да хваляў сышоўшы.
Я чула спаў, Ренд навабранец,
І чуў мерны плёскат хвалі.
Вабілі гарачай дрыготкай гукі,
У вядзьмарку-птушку закаханыя.
І чайка-птушка, чайка-дзева
Усе апускалася і плыла
У хвалях закаханага напеву,
Якім ты ўва мне жыла.
11 снежні 1903. С.-Пецярбург
