Garip: Biz yalnız Yolu yürüdü,
orman yeşillik izini kaybeder,
yürüyen, Bir dolunay tarafından aydınlatılan,
saat içinde, porozhdayushy tutku rüya.
Değirmen elle temas etmemelidir,
Bir öpücük yanmaması ile Sünger…
Onun hakkında her şey çok temiz parlıyordu,
Bakış de karanlık ve çok derin oldu.
Ay o dışarı çıktı kıvılcımları, Mercáu,
gözleri, sanki keder sevgisi,
Şiddet tutkular istiyorum ateşlemek
saat içinde, Ne zaman Zaria sis sloganlar…
Garip: Biz yalnız Yolu yürüdü,
orman yeşillik bizim izini kaybettim;
Değirmen elle temas etmemelidir…
Tutku ve aşk yanıtta ses değildir…
Yaz 1898
