Işığın bahar festivalinde
Eve gölge diyoruz.
gelir, şafak beklemezler,
Onunla gün Getiriyor!
Yeni bir gün - değil, atım o
baharın pencerelerde rüzgar ile!
aktarmasız gülüyor Let
penceresinde Benzeri görülmemiş bir gün!
Sonra kapıyı açmak
ve ağlamak, ve iç çekiyorum,
Bizim kış kayıpları
Hafif kalp goin ile.
3 Şubat 1902
