Է գարնանային փառատոնի լույսի
Ես կոչ եմ անում տուն ստվեր.
Եկամուտ, չեն սպասել լուսաբացին,
Բերում նրա հետ մեկ օր!
Նոր օր չէ, որ, որ ծեծում
Է քամու հետ է պատուհանների գարնանը!
Թող շուրջօրյա ծիծաղ
Աննախադեպ օր պատուհանից!
Ապա մենք բացել դուռը
եւ լացէք, եւ հոգոց,
Մեր ձմեռային կորուստները
Հետ մի թեթեւ սիրտ goin.
3 փետրվար 1902
