знікла, адляцела ў высь.
Зноў змоўкла ў сферах аддаленых.
Сьцежак Лазурнай падыміся
На крылах светлых і закаханых.
Там падымі яе покрыва.
На стогн адказны роўным стогнам.
Краіну мрояў і духаў
Магутным працятая законам.
злоўлены, лаві яе адказ.
Ты лепшыя праводзіш гады.
Там - наперадзе - ні гукаў няма,
ні сноў, нашы страсці, ні свабоды.
Прачнуўся дрымотны арол
І да сонца звярнуў зрэнку.
І там, самотны, знайшоў
Сьцежку мяцежнай галубіца.
11 ліпеня 1902
