Мы ў храме з табою - адны, збянтэжаныя,
Ўсхваляваныя думай пра Бога.
Нам чудятся тут галасы з вышыні
І страшная цень на парозе.
Хто можа быць таемны, нечаканы прыхадзень?
Табой Ці забыты - з труны
Ён ўстаў - і пагражае, самотны мярцвяк, –
І мы Уздрыгваю абодва…
марш 1902
