Усе твой шлях бліскучай залай зла,
Маргарыта, асуджаюць смела.
У чым віна твая? Gres цела!
Душу ты - нявіннай зберагла.
аднаму, іншаму, усім роўна,
Усім ківала ты з усмешкай зыбкай.
Гэтай горкай, полуулыбкой
Ты аплакала сябе даўно.
хто зразумее? Рука дапаможа чыя?
Ўсіх адно чаруе без выключэнняў!
Вечна чакаюць расчыненыя абдымкі,
вечна чакае: «Я смагу! будзь мая!»
Дзень і ноч прызнанняў хлуслівых яд ...
Дзень і ноч, і заўтра зноў, і зноў!
Казаў красамоўна словы
Цёмны погляд твой, пакутніцы погляд.
Ўсё шчыльней праклятае кольца,
Помсціць лёс багіні полусветской ...
Пяшчотны хлопчык раптам з усмешкай дзіцячай
зазірнуў табе, сум, у твар ...
О любоў! Ратуе свет - яна!
У ёй адной ратунак і абарона.
Усё ў каханні. Сьпі зь мірам, Маргарыта ...
Усё ў каханні ... Кахала - выратаваная!
