my, dwaj starsi, błąkał się samotny…

my, dwaj starsi, błąkał się samotny,
Surowy rozciągnięty zamglenia.
Przed nami - okna daleko,
Niebieski obszar jasny.

Ale gdzie w półmroku tajemnicza
wygląd, Wygląda jasnoniebieski?
Mamy drżeć tylko sen,
o, niezrozumiale! przed Tobą.

o, skąd, gdzie zamglony
Zaaleli walka, smutek,
A złoty nić,
I zmierzch rumyanit fajerwerki?..

my, dwaj starsi, w półmroku tajemnicza
wychowany, - światło w oknach.
I potrząsając tylko sen,
Wyrafinowane kłopoty mądrości.

29 grudzień 1901

Oceniać:
( 1 oszacowanie, średni 5 od 5 )
Podziel się z przyjaciółmi:
Alexander Blok
Dodaj komentarz