Я адзін шапчу закляцця,
Дзверы глуха зачыненыя.
Цьмяна чуятся абдымкі,
У галаве - Твае кветкі.
нязведаныя шумы
За дзвярыма чужыя мне,
І чароўныя думы -
наяве, а не ў сне.
Наяве шапчу закляцця -
Наяве са мною Ты.
Доўгачаканыя абдымкі -
ня падманы, ня мары.
лютага 1902
