Пра смерць

сэрца!
Ты будзь вожатаем маім. І смерць
З усмешкай назірай. проста ўстаць,
Ня вынесеш такой вясёлай жыцця,
Якую я вяду. такой любові
І нянавісці людзі не выносяць,
Якую я ў сабе ношу.

хачу,
Заўсёды хачу глядзець у вочы людскія,
І піць віно, і жанчын цалаваць,
І лютасцю жаданняў поўніць вечар,
Калі спякота перашкаджае днём марыць
І песні спяваць! І слухаць у свеце вецер!

Ацэніце:
( 3 ацэнка, сярэдняя 4.67 ад 5 )
Падзяліцеся з сябрамі:
Аляксандр Блок
Дадаць каментарый

  1. Николай

    вершы геніяльныя

    адказаць