L. Сямёнаву
Чакаю я смерці блізу дзяньніц.
Ты прыйшла здалёку.
Тут выканай доўг царыцы
У бледным святле начніка.
Я гатовы. Мой працоўны стол бандажа.
Смяротны венца ўкруг чела.
На снезе маіх палотнаў
Ты лампадный святло запаліла.
Апусці празрысты полаг
адыходзячага цара.
На вяршынях з'едлівых елак
займаецца зара.
шлях няроўны. галіны гнуткія.
Імі шлях мой устели.
Царску-каменнай ўсмешкі
Не скажаюць зямлю.
Студзень 1904
