EVG. Іванову
калі, уступаючы ў свет велізарны,
Адзінства дарэмна шукаеш ты;
Калі ты глядзіш у кут цёмны
І смерці чакаеш з цемры;
Калі ты злосны, ці дрэнна,
Нудой іль запалам палим,
павер: тады яшчэ ты вольны
Ганарыцца шчасцем сваім!
Калі ж ні нудой, ні любоўю,
Ні страхам ужо ці не дыхаеш ты,
Калі заплямленыя мары
Ня юнай і ня хуткай крывёю, –
Тады - абрабаваны ты і голы:
Смерць не магчымая без Знемажэнню,
А жыццё, ня ведаючы вынішчэньне,
Так - толькі запавольвае крок.
марш 1909
