Не для таго называў я сябе паладзін,
Не для таго ж і ты прыходзіла да мяне,
Каб толькі галасіць над патухлым камінам,
Каб толькі скакаць пры памерлым агні!
Або шчасце напраўду няправільна і хутка?
Ці напраўду я слабы ўжо, хворых і старых?
няма! У попеле яшчэ блукаюць апошнія іскры,
ёсць агонь, каб успыхнуў пажар!
30 снежні 1908
