Я прыбіты да тракцірнай стойцы.
Я п'яны даўно. Мне ўсё роўна.
Вунь шчасце маё - на тройцы
У сребристый дым зьнесена…
Ляціць на тройцы, патанула
У снегу часоў, у далі стагоддзяў…
І толькі душу захліснула
Srebristoy mgloy праз-пад падковы…
У глухую цемру іскры кідае,
Ад іскраў ўсю ноч, ўсю ноч светла…
Званочак пад дугой лапоча
Аб томе, што шчасце прайшло…
І толькі збруя залатая
Усю ноч бачная… Усю ноч чутная…
А ты, душа… душа глухая…
п'яным п'яная… п'яным п'яная…
26 Кастрычніка 1908
