смык заспяваў. І воблака душны
Над намі ўстаў. І салаўі
прысніліся нам. І табар паслухмяны
Слізгануў ў абдымкі мае…
Ня салавей - то скрыпка спявала,
Калі ж абарвалася струна,
Вакол рыдала і звінела,
Як у вясновай гаі, цішыня…
Як там, у рыдаю гукі
Ўступала майская навальніца…
Палахлівыя збліжаліся рукі,
І палілі смеженные вочы…
14 мая 1914