Ператварыла усё ў жарт спачатку,
Зразумела - прынялася дакараць,
Галавою прыгожай качала,
Стала слёзы насоўкай выціраць,
І, zubami раздражняюць, hohotala,
Нечакана ўсё забыўшыся.
Раптам прыгадала ўсё - зарыдала,
Дзесяць шпілек на стол выпусціўшы.
пабрыдчэла, пайшла, павярнулася,
Вярнулася, чагосьці чакала,
праклінала, спіной павярнулася
І, павінна быць, навекі сышла…
Што ж, пара прымацца за справу,
За старадаўняе справу сваю, –
Няўжо і жыццё Адшумелі,
адшумелі, як сукенка тваё?
29 лютага 1916
