Вярбы - гэта вясновая таль,
І чаго-то нам светлага шкада,
Значыць - цепліцца дзесьці свечка,
І малітва мая гарачая,
І цэлую цябе я ў пляча.
Гэты колас ячменны - палі,
І залівісты крык жураўля,
Гэта значыць - мне чакаць каля плота
Да заходу гарачага дня.
Значыць - ты ўспамінаеш мяне.
Ружы - страшны мне колер гэтых руж,
Гэта - рыжая ноч тваіх кос?
Гэта - музыка таемных здрад?
Гэта - сэрца ў палоне ў Кармэн?
30 сакавік 1914
