Усё гэта было, было, было,
Адбыўся дзён кругазварот.
якая хлусня, якая сіла
цябе, якое прайшло, верне?
У гадзіну раніцы, чысты і крыштальны,
У сцен Маскоўскага Крамля,
Захапленне душы першапачатковы
Ці верне мне мая зямля?
Іль ў ноч на Вялікдзень, над Нявой,
пад ветрам, у сцюжу, у крыгаход -
Старая жабрачка клюкою
Мой труп спакойны варухне?
Іль на каханай паляне
Пад шолах восені сівой
Мне цела ў дажджавым тумане
Расклюет каршун малады?
Іль проста ў гадзіну тугі бяззорнай,
У нейкіх чатырох сценах,
З неабходнасцю жалезнай
Засну на белых прасцінах?
І ў новым жыцці, непадобнай,
Забуду ранейшую мару,
І буду так жа памятаць дожаў,
Як сягоння помню Каліту?
Але веру - не пройдзе бясследна
усе, што так горача я любіў,
Увесь трапятанне гэтым жыцці беднай,
Увесь гэты незразумелы запал!
Аўгусту 1909
