Было тое ў цёмных Карпатах,
Было ў Багеміі далёкай…
Зрэшты, просты… мне трохі
Жудасна і холадна стала;
Гэта - я памятаю не ясна,
Гэта - урывак выпадковы,
Гэта - з жыцця іншы мне
Жаласны вецер наспяваў…
верь, адзін мой, казак: я прывык
ўнікаць
У цудоўны іх мову
І спасцігаць
У абрыўках слоў
туманны ход
іншых светаў,
І цёмны часу палёт
сачыць,
І разам з ветрам спяваць;
Так лягчэй жыць,
Так лягчэй жыццё трываць
І спадзявацца,
Што цёмнай думы рост
Нам у вечнасць перакіне мост,
Спадзявацца і чакаць…
чакай, старый друг, церпіць, церпіць,
трываць нядоўга, мацней спі,
Ўсё роўна, ўсё пройдзе,
Усё роўна ж ніхто не зразумее,
Ні цябе не зразумее, ні мяне,
Ні што вецер спявае
нам, звонячы…
Кастрычніка 1913
