Учора я чуў песні з мора
І плёскат хваляў пра паўднёвы брэг,
душа, У сумненьні песням паўтараючы,
Да поўдня накіроўвала бег.
Так - немагчымага шукала,
І толькі далёка ўвечары
Свядомасць познім разгадала
Хвалі пявучая гульню.
Але зноў перад вячэрнім святлом
Яна баліць з глыбіні
І чуе ў змроку сагрэць
Загадку песні і хвалі.
19 сакавік 1901
