Я жалю варты ў глыбокім бяссілле,
Але Ты ўсё ясней і прыгожага.
Там б'юцца блакітныя крылы,
Трымціць знаёмая песня.
У парыве вар'яцкім і салодкім,
У пустыні палаючага гневу,
Давяраючы бяздонным загадкам
вачэй Тваіх, светлая Дзева!
Puskaj не пазбегнуць nevoli,
Няхай безнадзейная страта, –
Ты тут, у неисходной юдолі,
Безгневно зірнула калісьці!
марш 1902
