спяць лугі, спяць лесу,
Пала Божага раса,
У небе зорачкі гараць,
У рэчцы струменьчыкі кажуць,
Да нас у акно месяц глядзіць,
Малым дзецям спаць загадае:
«Спіце, спіце, позні час,
Заўтра брат абудзіць вас.
Брацкая ў золаце кафтан,
У срэбры мой сарафан,
Сустрэчу брата і пайду,
Схаваюся ў Божым садзе,
А пад вечар брат засне
І мяне шпацыраваць пашле.
Салодкі сон вам пашлю,
Ціхай казкай прытупілася,
Казку сонную скажу,
Як дзяцей вартаўніку…
спіце, спіце, спаць пара.
Дзецям спіцца да раніцы…»
25 верасня 1904
