Я накрыты да часу ў прыдзеле,
Але растуць вялікія крыла.
Гадзіну прыйдзе - знікне думка пра цела,
Стане высь празрыстая і светлая.
так сьветлая, як у дзень вясёлай сустрэчы,
так празрыстая, як твая мара.
Ты пачуеш салодкія прамовы,
Новай сілай заквітнеюць вусны.
Мы з табой падняцца не паспелі, –
Загарэўся мой цяжкі шчыт.
Хай жа сёньня ў фатальным прыдзеле,
самотны, у сэрцы дагарыць.
Новы шчыт я ўздыму для сустрэчы,
Узьнясу жывое сэрца зноў.
Ты пачуеш салодкія прамовы,
Ты адкажаш на маю любоў.
Гадзіну прыйдзе - у халодныя мятели
Даль вясны завітае, вясёлы.
Я накрыты да часу ў прыдзеле.
Але растуць всемощные крыла.
29 студзень 1902
