муздак сезим жатканда
Кычыратып кум жана жаркыраган кар,
Менде, кайгылуу жана эркин,
Дагы бир адам өзүн басынткан.
Бул өлүм ачык эле болсун -
душта, ырлар мемориалдык кызмат,
Чын эле жаман тактар чыгып турду
унутулгус акарат.
Азыртадан эле мен кичирейтүү үчүн коркунуч
Ушу кезге чейин боорукер колу.
Тоо заардан күчөдү
Ичибизди уу зар…
Мен каарданып дүлөй тыюу,
Melancholy сагым чыккынчылык.
Ыйык аз оор
Кечинде сыйынам.
Бирок, - тизелеп болот,
рахмат, крахмалдар? -
жок. баласына, татыктуу,
Мен сени жок кайгыга.
февраль 1909
