Sad soluk gül
Başını salladı,
Ve acı gözyaşları yağdırdı
Koyu gözleri ağlamaktan…
ne yaptılar, üzücü gül,
Gece karanlığında ağlıyorsun?
O bu sana, O bahar rüyalar
yeşil dalları ile hızlandırıldı?
Ağlama, Benim soluk gül,
Nightingale gel!..
Ağlama, şu gözyaşlarını sıyrılmaya
Ağlayan gözler koyu yana…
Mayıs 1898
