Сумная бляклая ружа
Качала галоўкай сваёй,
І сыпаліся горкія слёзы
З плачуць цёмных вачэй…
Пра што ж, сумная ружа,
Ты плачаш ў змроку начэй?
Пра тое, што вы, што вясновыя мроі
Памчаліся з зялёных галін?
Не плач, мая бляклая ружа,
Вернецца назад салавей!..
Не плач, атрасіце гэтыя слёзы
З заплаканых цёмных вачэй…
можа 1898
